I Wish That Love Would Win Wherever Hate Is Found!

Murray McLauchlan is een 73-jarige Canadese singer-songwriter van Schotse origine uit Toronto die ook op akoestische gitaar, piano en mondharmonica speelt, iets wat hij al sinds zijn 17e levensjaar full-time doet in lokale koffiehuizen, clubs en concertzalen. In de jaren ’60 trok hij voor enkele jaren naar New York City om daar zijn succes in de muziek te gaan beproeven maar dat is hem niet echt gelukt, dus verhuisde hij maar terug naar Toronto in 1970 waar hij zijn eerste album “Songs From The Street” kon uitbrengen in 1971.

In thuisland Canada heeft hij enkele mini-hitjes gescoord met de liedjes “Farmer’s Song”, “Whispering Rain” en “Down By The Henry Moore”. Sinds zijn debuut heeft Murray McLauchlan nog een hele reeks van achttien albums opgenomen en uitgebracht waarvoor hij in de jaren ’70 en ’80 elf ‘Juno Awards’ in de wacht kon slepen uit een totaal van 23 nominaties. Het album “Love Can’t Tell Time” verscheen in 2017 als tot nu toe laatste release, maar nu verschijnt er echter een opvolger voor dat album in de vorm van de tien songs tellende nieuwe plaat “Hourglass”.

Alle nummers werden door Murray McLauchlan zelf van tekst en muziek voorzien en voor de opname in de studio kreeg hij instrumentale hulp van Victor Bateman op basgitaar, Burke Carroll op steelgitaar, Vezi Tayyeb op piano en orgel en Al Cross op drums. De opnamen vonden plaats in een studio in Toronto in volle coronapandemieperiode tijdens september 2020 en februari 2021. Twee van de tien tracks kunt u op de bijgaande video’s beluisteren: eerst is dat “I Live On A White Cloud” dat hij opdraagt aan de door de blanke agent Derek Chauvin in Minneapolis vermoorde zwarte George Floyd, gevolgd door de mooie folkballad “The One Percent” waarmee het album “Hourglass” begint.

Ook de coronacrisis zorgde voor inspiratie bij het songschrijven en resulteerde in de song “Pandemic Blues” op dit album. Zijn belangstelling voor buurland Amerika is ook nooit echt verdwenen en hoe hij de evolutie in dat land vol van verdeeldheid en haat ziet bezingt hij in de zeemzoete ballad “America” waarbij Burke Carroll knap en sfeervol begeleidt op pedal steelgitaar. Qua onderwerpen om liedjes over te schrijven zit Murray McLauchlan nooit verlegen. Zo doet hij in de song “If You’re Out There Jesus” een dwingende oproep aan het opperwezen om de mensen op deze aarde wat meer liefde en vriendschap te geven om er hier een aangenamere en meer leefbare wereld van te maken.

In het liedje “A Thomson Day” brengt hij een muzikale ode aan de Canadese postimpressionistische landschaps- en kunstschilder Tom Thomson die in 1917 op amper 40-jarige leeftijd op mysrterieuze wijze is overleden. Ook het sociaal geëngageerde nummer “Lying By The Sea” is een waardig eerbetoon aan de 3-jarige Syrische jongen met Koerdische roots Alan Kurdi wiens foto van zijn lijkje op het strand nabij Bodrum in Turkije de wereld nadrukkelijk heeft geschokt en bewust heeft gemaakt van het immense migratieprobleem omdat deze kleuter samen met zijn ouders het geweld in Syrië ontvluchtte en probeerde om naar een beter leven in Canada te vluchten.

Naast zijn geliefde bezigheid als ervaren vliegtuigpiloot blijft het zingen en componeren van liedjes de belangrijkste bezigheid voor deze kranige zeventiger die in 2016 omwille van zijn halve eeuw oprechte toewijding aan de muziek terecht werd opgenomen in de ‘Canadian Country Music Hall Of Fame’. Dat hij in zijn lange carrière heeft mogen optreden naast grote sterren als Joni Mitchell, ‘The Everly Brothers’ en John Prine en dat enkele van zijn liedjes gecoverd werden door o.a. Kris Kristofferson, Tom Rush en Waylon Jennings bewijzen dat Murray McLauchlan zelf ook een grote naam in de wereld van folk- en countrymuziek mag worden genoemd.

(valsam)